In elke relatie komt er wel eens een moment waarop je even vergeet hoe het ook alweer begon. 13 jaar geleden zijn we bij elkaar gekomen en in september is het 10 jaar geleden dat ik mijn JA-woord aan Wim heb gegeven. Elke dag ben ik blij dat hij naast me staat. Ik weet dat ik niet makkelijk ben en dat ik zoveel steken laat vallen als zijn vrouw zijnde. Er is bij ons de laatste jaren zoveel gebeurd dat je compleet geleefd wordt door de dingen en de wereld om je heen. Het is niet zo dat we elkaar kwijt zijn geraakt, dat de liefde er niet meer is. Maar soms merk je dat je dat je die boost terug wilt. Verliefdheid zoals het in het begin was, dat kan niet. Daar ben ik me van bewust. Die verliefdheid is houden van geworden. Toch hoop ik de tijd en de ruimte te vinden om weer de beste vrouw voor hem te kunnen zijn.

Lieve Wim, het spijt me dat ik soms steken laat vallen. Maar de waarheid is echt dat je mijn alles bent. Jij bent mijn rots in de branding, mijn basis, mijn fundament. Help mij om het beste uit mij naar boven te halen zodat ik de allerbeste vrouw voor jou kan zijn.

Ik hou van je!