Lief mooi meisje,

Wat ben ik ontzettend trots op je. Ik vind het zo fijn als je bij ons op visite bent.

Ik ben dan geen oma als het gaat om een bloedband maar dat ik wel degelijk je oma ben bewijs je zelf keer op keer. Elke keer als ik je zie kom je rennend naar me toe en roep je zo luid als je kan “OMA!”. Het gevoel wat dat geeft als je dan bij me komt en me een dikke knuffel geeft is geweldig en overweldigend. Je bent zó mijn meisje en ik ben zó trots op jou. Wat wordt je al een grote meid en wat ben je slim lieve Kyara. Je bent zo lief en zorgzaam, je past heel goed op je zusje en iedereen om je heen. Drie jaar ben je als ik dit schrijf. Nog zo jong maar al zo’n grote meid. Ik heb nooit durven dromen dat het zoiets geweldigs zou zijn om jouw oma te mogen zijn, samen met opa. Ook hij is ontzettend gek met jou. Elke keer als je bent geweest of als we je eventjes hebben gezien is het moeilijk als je weer weg gaat. Meisje wat missen we jou gauw! Je bent nog niet eens de straat uit samen met je zusje Fabiën en met papa of opa en ik kijken elkaar aan en weten precies wat we voelen. We missen onze twee kleine meisjes!

Elke keer als we Adventure of a lifetime van Coldplay horen denken we aan jou. “Aapies zingen!” roep je dan heel hard. Of als je mee zingt met Hymn for the weekend. Elk liedje van Coldplay is voor altijd gekoppeld aan jou. Opa en oma kijken elkaar dan aan en moeten stilletjes huilen omdat we zoveel van jou houden en je missen als je niet bij ons in de buurt bent.

“Not flesh of my flesh, nor bone of my bone. But still miraculously my own. Never forget for a single minute you didn’t grow under my heart but IN it!”

“Being a grandma doesn’t mean being related to someone by blood. It means loving someone unconditionally and with your whole heart.”