Ik heb mijn eerste week school achter de rug. Best zwaar hoor, na ongeveer 2 maanden vrij! Opeens komt alles weer op je af en ‘moet je weer werk verrichten’! En meteen weer die ellende van het openbaar vervoer. Begrijp me goed, de OV-kaart voor studenten is super! Gelukkig niet zo ongelooflijk veel geld aan buskaartjes kwijt. Maar dan het openbaar vervoer op zichzelf!

‘s Morgens pak ik in Hattem lijn 90 naar de Eekwal in Zwolle. De hele week heb ik die ritten staand door moeten brengen. Nou is dat nog niet zo erg. Ik heb jonge benen. Maar dan kom je op de Eekwal aan – omdat als ik naar het station zou gaan, de bus niet zou redden – en dan rijdt er een bus van lijn 2 straal voorbij omdat hij eruit ziet als een volgepropt sardientjesblikje. Vervolgens sta je te balen omdat je te laat komt op school. Maar ondertussen komt er nóg een lijn 2 voorbij met hetzelfde uiterlijk als de voorgaande. Zo vol als het maar kan. Okee, nóg weer later op school! Even bellen dan maar. Het zal doorgegeven worden. En dan, tot je grote geluk – omdat je anders een 20 a 30 minuten moet lopen om op school te komen – komt er tóch nog een lijn 2 die wél stopt. Maar daar moet je ook snel bij zijn en geen last hebben van claustrofobie want dan ga je ‘OUT’. Echt waar! Het is zo vol dat de deur haast niet dicht kan! Met veel gezweet en nare blikken van “Tss, blijf van me af, raak me niet aan, wat kijk je nou etc. etc.” kom je dan bij de bushalte voor school en kun je eruit. Dan ben je met gemak alweer zo moet dat je wel weer naar huis wilt! Maar met goede moed ga je verder. Je laat je niet uit het veld slaan! Je kunt er immers zelf ook niks aan doen.
Dan kom je binnen in de les waar je vervolgens uit moet leggen waarom je 20 minuten te laat bent. Gelukkig word het wel geaccepteerd, maar het blijft uitermate vervelend. Op het gegeven moment heb je dan de drukke, vermoeiende maar best wel interessante en leerzame schooldag achter de rug waarna je het voorgaande busritueel weer van achter tot voor overnieuw beleefd en vervolgens op de Eekwal aankomt waar de bus die je net zo mooi zou kunnen nemen – als lijn 2 niet zo laat was geweest – voor je neus wegrijdt… Uiteindelijk kom je uitgeput in je stekkie en kun je met moeite opbrengen het huis nog even te stoffen en te stofzuigen…

Maar hé, ik klaag niet hoor! Ik heb het prima! Als ik van klasgenoten hoor die dan twee-en-een-half uur moeten reizen, heb ik het helemaal niet zwaar met mijn drie kwartiertjes. Daarom, probeer toch maar wat van je studententijd te maken. Je bent nog jong en je hebt er later zo veel voor terug! Als je oud en versleten bent mag je klagen. (En in uitzonderlijk nare en moeilijke omstandigheden natuurlijk.) En dan-erbij – wees eerlijk -, het kan toch ook wel hartstikke gezellig zijn!